Vandaag stond voor de verandering nog eens ne favoriet op het programma, het wordt afgezaagd, I know: het schiereiland Snaeffellsnes in het westen met decors die oa Jules Verne hebben geinspireerd om zijn reis naar het middelpunt der aarde te schrijven en die een rol spelen in een aantal films en series zoals Game of Thrones. Helaas kregen we onderweg al snel een dikke klets regen en wind op ons dak en heel dat schiereiland was gehuld in een donkere mist, miljaar. De hoofdattractie is een jaap van een vulkaan waar ook nog eens een gletsjer op ligt, de Snaefelsjokul, en geloof het of niet: we hebben dat ding niet eens zien liggen! Haha, geen puffin, geen zeehond en gene gletsjervulkaan van 1146 meter hoog. Goed bezig. De omgeving was nochtans echt adembenemend, lekker donker en dreigend en redelijk buitenaards. De storm bleef toenemen en op een bepaald moment waaiden we echt bijna omver. Nooit meegemaakt. Het was ook moeilijk om de auto onder controle te houden want we werden continu gepakt door zeer uit de kluiten gewassen windstoten die zo vies waren dat zelfs onze nuchtere Ruben Weytjens er een code rood aan zou hebben gegeven. Heel spijtig, want we hadden echt uitgekeken naar deze dag maar waarschijnlijk willen de elfjes ons daar gewoon mee vertellen dat we nog eens terug moeten komen. Dat zijn we alleszins van plan! We zitten nu lekker warm in een keigezellig peperkoeken blauw huizeke, super cozy en schattig. De eigenaar zegt dat de storm vannacht nog gaat toenemen, dus het belooft een wilde nacht te worden.